Es similar a la morfina, pero es 50 a 100 veces más potente. Riesgos y efectos secundarios de los analgésicos opioides recetados Los opioides recetados se pueden usar para tratar un dolor moderado a intenso y con frecuencia se recetan después de una cirugía o herida, así como para padecimientos de salud como el cáncer.
Popularne leki na kaszel i ból gardła, spożywane w dawkach wskazanych w ulotce, hamują odruch odkaszlania i łagodzą wszelkie bóle. Jednak przyjmowane w większych ilościach działają jak narkotyk - powodują urojenia i stany euforyczne. Dlaczego? Bo w ich składzie jest bromowodorek dekstrometorfanu, kodeina i pseudoefedryna - substancje, które mogą prowadzić nawet do śmierci. Leki na kaszel uzależniają. Które popularne leki na kaszel działają jak narkotyki? Spis treściLeki na kaszel - dlaczego mogą uzależniać?Leki na kaszel - objawy przedawkowania Leki na kaszel bez recepty są przeznaczone dla osób zmagających się z chrypką, swędzeniem lub gęstą wydzieliną w gardle. Jednak coraz częściej są one stosowane w zupełnie innym celu. Wszystko dlatego, że leki na kaszel w dużych dawkach działają jak narkotyk. Wiedzę o tym, jak ich używać, by znaleźć się na tzw. haju, można bez problemów czerpać z internetu. Leki na kaszel - dlaczego mogą uzależniać? Większość leków na kaszel zawiera aż trzy substancje uzależniające: bromowodorek dekstrometorfanu, fosforan kodeiny, pseudoefedryna. Dekstrometorfan i fosforan kodeiny to substancje, które działają podobnie do opium i wywierają bardzo silny wpływ na ośrodkowy układ nerwowy. Z kolei pseudoefedryna, jest pochodną amfetaminy. Te wszystkie substancje, zażywane zgodnie z zaleceniami podanymi w ulotce, mają działanie lecznicze - hamują kaszel, łagodzą bóle gardła lub działają wykrztuśnie. Jednak jeśli zażyjemy je w dawkach większych niż zalecone przez lekarza, staną się substancjami psychoaktywnymi, czyli narkotykami. Skutkiem przedawkowania będzie stan odurzenia narkotykowego oraz uzależnienia fizycznego i psychicznego. Jak rozpoznać, że ktoś zażywał narkotyki opioidowe? (heroina, kodeina, morfina) Czym grozi zażywanie heroiny, kodeiny lub morfiny? Leki na kaszel - objawy przedawkowania Maksymalna dawka dobowa dekstrometorfanu wynosi 120 mg, a kodeiny 300 mg. Spożycie większej ilości może wywołać objawy podobne do objawów przedawkowania popularnych narkotyków, czyli: pobudzenie ruchowe, zaburzenia równowagi i niezborność ruchową niepokój, stany lękowe i ataki paniki, zachowania agresywne, halucynajce, drżenie ciała, swędzenie skóry (dekstrometorfan przyczynia się do uwolnienia histaminy - substancji powodującej objawy alergii). Zagrożenie uzależnieniem wzrasta, jeśli razem z lekami na kaszel zażyjemy nadmanganian potasu, dzięki któremu z łatwością wytrącimy metkatynon - silny środek psychoaktywny. Co robić, gdy dziecko jest uzależnione od leków na kaszel? W żadnym wypadku nie należy bagatelizować problemu. Dzięki różnym forom internetowym twoje dziecko ma dostęp do informacji, jak szybko odurzyć się za pomocą leków na kaszel i ból gardła. W związku z tym zacznij od szczerej rozmowy z nastolatkiem. Na wszelki wypadek skontaktuj się z organizacją zajmującą się pomocą w zakresie uzależnień. Dostaniesz informacje, jak pomóc dziecku, które eksperymentuje z uzależniającymi lekami. Pamiętaj także o systematycznych rewizjach rzeczy osobistych dziecka, dzięki którym dowiesz się, od jakich konkretnie substancji jest uzależnione. Czym grozi przedawkowanie heroiny, kodeiny lub morfiny?
Manfaat. Menghilangkan rasa nyeri dengan intensitas sedang hingga parah. Digunakan oleh. Dewasa dan anak-anak. Morfin untuk ibu hamil dan menyusui. Kategori C: Studi pada binatang percobaan memperlihatkan adanya efek samping terhadap janin, tetapi belum ada studi terkontrol pada wanita hamil. Obat hanya boleh digunakan jika besarnya manfaat
Odpowiedzi Defacto. odpowiedział(a) o 13:23 Jedź do Anglii. Tam morfina jest bez recepty. yaaa odpowiedział(a) o 21:09 mnie nie chodzi o uzaleznienie tylko przeciwbolowo gamoniu :D blocked odpowiedział(a) o 12:53 W aptece, są na różową receptę tyle, że w plastrach, na różową receptękosztują ok. 5 zł. natomiast na zwykłą ok 300 zł. Mało wiarygodne, ale tak jest, morfina jest także w tabletkach, ale tak w ogóle to jest to składnik większości tabletek chodzi Ci o narkotyk, to można go kupić u każdego dilera ;P Morfiny nie załatwisz, Morfina jest na najmocniejsze bóle idź se lepiej kup APAP, Morfina to nie żarty, to jest na poważne bóle gdzie nie idzie wytrzymać, lub przy operacjii blocked odpowiedział(a) o 19:33 morfina jest w niektórych lekach , lub Dexapini ;D a poza tym nie wiem gdzie można ją kupić. ;// blocked odpowiedział(a) o 22:39 Z całym szacunkiem, chyba Ty jesteś to najsilniejszy lek przeciwbólowy, wydawany tylko z przepisu lekarza, do kupienia w wiele skutków ubocznych i wysoki potencjał uzależniający, jego stosowanie uzasadnione jest tylko w bólu wieńcowym, w bólach nowotworowych i przy złamaniach kości, na SOR. Albo przy innych bólach opornych na leczenie łagodniejszymi w oddziałach chirurgicznych podaje się go bardzo, bardzo rzadko. Podstawa to paracetamol i ketonal thcmm odpowiedział(a) o 22:45 jak przeciwbolowy to kup sobie ketonal. Synteza odpowiedział(a) o 20:54 Jeżeli znasz się troszke na chemii, to możesz w domu sobie zrobić Kodeine . To dziecinnie proste ; ) Kodeina to to samo praktycznie co morfina, tylko 10 razy słabsze . 150 mg kodeiny odpowiada 15 mg morfiny . A trzeba pamiętać że już 30mg morfiny może dać Ci bańke . Ale po co to brać ? Nie ma sensu . Wiele razy widziałem dzieciaki które chodziły po dragach jak zombie . Jeżeli nie chcesz mieć zlasowanego mózgu, problemów zdrowotnych itd. to się w to nie pakuj . W większości słów kryje się hipokryzja ; ) Uważasz, że ktoś się myli? lub
La morfina è l' alcaloide più abbondante nell'oppio, il lattice viene estratto incidendo in profondità i baccelli acerbi del papavero della specie P. somniferum. La morfina rappresenta generalmente l'8–14% del peso secco dell'oppio, [25] sebbene i cultivar appositi raggiungano il 26% o producano poca morfina (meno dell'1%). Opioidowy lek o działaniu przeciwbólowym zawierający morfinę. Preparat zawiera substancję morfina (siarczan morfiny) Lek dostępny na receptę Rpw Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji Sevredol tabletki powlekane; 20 mg (1 tabl. zawiera 20 mg siarczanu morfiny, co odpowiada 15 mg morfiny); 60 tabl. Mundipharma A/S 69,37 zł 3,20 zł Cena po refundacji lek wydawany za odpłatnością ryczałtową (3,20 zł) do wysokości limitu: we wskazaniach: neuralgia popółpaścowa przewlekła, wieloobjawowy miejscowy zespół bólowy typu I - odruchowa dystrofia współczulna oraz typu II – kauzalgia 0,00 zł Cena po refundacji lek wydawany bezpłatnie do wysokości limitu: we wskazaniach: nowotwory złośliwe Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 lipca 2022 r. Co zawiera i jak działa Sevredol - tabletki powlekane? Morfina to silnie działająca narkotyczna substancja przeciwbólowa z grupy opioidów, pobudzająca głównie receptory opioidowe nazywane receptorami µ (słabiej pobudza receptory kappa i delta).Działanie na ośrodkowy układ nerwowy polega głównie na silnym efekcie przeciwbólowym i uspokajającym. Morfina hamuje również czynność ośrodków oddechowego i kaszlowego w rdzeniu przedłużonym (do osiągnięcia efektu przeciwkaszlowego potrzebna jest mniejsza dawka leku niż ta zwykle stosowana do uśmierzania bólu). Powoduje także zwężenie źrenic, nawet w zupełnej ciemności (tak zwane szpilkowate źrenice są objawem przedawkowania morfiny).Morfina zwiększa napięcie mięśnie gładkich (za wyjątkiem mięśni gładkich naczyń krwionośnych i macicy). Prowadzi to między innymi do: opóźnionego opróżniania żołądka z powodu skurczu odźwiernika, zaparć spastycznych w wyniku zwiększenia napięcia mięśni okrężnych jelit, wzrostu ciśnienia w drogach żółciowych z powodu skurczu zwieracza Oddiego. Preparat powoduje również skurcz pęcherza i mięśni gładkich dróg może powodować uwalnianie histaminy, niekiedy temu zjawisku towarzyszy rozszerzenie naczyń obwodowych. W następstwie tego działania mogą wystąpić: świąd, zaczerwienienie skóry i oczu, pocenie się, niedociśnienie jak i inne leki z tej grupy mogą wpływać na układ hormonalny (wzrost stężenia prolaktyny, obniżenie poziomu testosteronu i kortyzolu we krwi). Zmiany stężenia poszczególnych hormonów mogą pociągać za sobą szereg charakterystycznych dla nich objawów. Kiedy stosować Sevredol - tabletki powlekane? Preparat jest wskazany w zwalczaniu średnio natężonych i silnych bólów nie ustępujących po lekach przeciwbólowych o słabszym działaniu. Kiedy nie stosować preparatu Sevredol - tabletki powlekane? Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik do stosowania preparatu są również:· niedrożność jelita lub podejrzenie niedrożności jelita· zespół ostrego brzucha· ostre choroby wątroby· niekontrolowane drgawki· równoległe stosowanie leków agonistów i antagonistów morfiny (np. pentazocyna, nalbufina, butorfanol, buprenorfina, nalokson) lub inhibitorów MAO (morfiny nie należy stosować podczas i 14 dni po zakończeniu leczenia inhibitorami MAO)· karmienie piersią. Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Sevredol - tabletki powlekane? Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań należy stosować ostrożnie u następujących grup chorych (lekarz prawdopodobnie zaleci zastosowanie mniejszych dawek preparatu w ich przypadku):· uzależnionych od opioidów· z zaburzeniami świadomości· z zaburzeniami czynności płuc lub z ośrodkowymi zaburzeniami oddychania oraz w stanach, które mogą powadzić do tego typu zaburzeń· z przerostem prawej komory serca (serce płucne)· z podwyższonym ciśnieniem śródczaszkowym, jeśli nie jest prowadzone mechaniczna wentylacja· z niedociśnienie tętniczym spowodowanym hipowolemią (niedostateczne wypełnienie łożyska naczyniowego)· z przerostem gruczołu krokowego z zaleganiem moczu w pęcherzu (ryzyko rozerwania pęcherza moczowego z powodu zatrzymania moczu)· ze zwężeniem cewki moczowej· z kolką nerkową· z zaburzoną czynnością dróg żółciowych· ze stanami zapalnymi jelit, szczególnie w przypadku niedrożności jelit· z zapaleniem trzustki· z niewydolnością kory nadnerczy (np. choroba Addisona); u takich osób konieczna jest kontrola stężenia kortyzolu w osoczu i w razie potrzeby podanie kortykosteroidów· z ciężką niewydolnością nerek· z niedoczynnością tarczycy· z astmą oskrzelową· z padaczką lub zwiększoną skłonnością do drgawek (morfina może obniżać próg drgawkowy).Depresja ośrodka oddechowego jest największym niebezpieczeństwem związanym z przedawkowaniem morfiny przez zbyt długi okres czasu lub w niewłaściwy sposób prowadzi do uzależnienia (silna potrzeba ciągłego dostarczania substancji do organizmu). Należy zachować ostrożność i w razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem preparatu należy skonsultować się z przerwanie stosowania preparatu może wywołać objawy zespołu odstawiennego: biegunkę, bóle kostne i stawowe, zaburzenia układu krążenia. Dlatego kiedy chory już nie potrzebuje stosowania morfiny lekarz zaleci stopniowe zmniejszanie dawki, aby tego zachować szczególną ostrożność stosując preparat przed zabiegiem operacyjnym ani przez 24 godziny po jego zakończeniu, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia depresji ośrodka oddechowego lub niedrożności morfiny może utrudniać rozpoznanie i zaciemniać przebieg ostrych schorzeń brzusznych, np. perforacji powodu mutagennych właściwości morfiny osoby w wieku rozrodczym powinny w czasie leczenia stosować skuteczną metodę preparatu może wywołać pozytywny wynik kontroli względu na działanie zapierające morfiny, jej stosowaniu powinna towarzyszyć odpowiednia profilaktyka dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu:preparat zawiera laktozę; nie powinien być stosowany u osób z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, pierwotnym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy;Preparat zawiera barwnik żółcień pomarańczową (E 110), który u wrażliwych osób może wywołać reakcje ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów?Opioidowe leki przeciwbólowe upośledzają sprawność psychiczną i/lub fizyczną wymaganą do wykonywania zadań potencjalnie niebezpiecznych (np. prowadzenie pojazdów czy obsługiwanie maszyn). Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn podczas stosowania preparatu. U niektórych osób z ustabilizowanym bólem lekarz może podjąć decyzję o zezwoleniu na kierowanie pojazdami. Dawkowanie preparatu Sevredol - tabletki powlekane Preparat ma postać tabletek o zmodyfikowanym uwalnianiu. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z rozpoczyna się od małych dawek, ich zwiększanie następuje po konsultacji z lekarzem w zależności od reakcji pacjenta na lek, natężenia bólu, wieku chorego i reakcji na poprzednio stosowane leki przeciwbólowe. Nasilenie bólu lub wystąpienie tolerancji może wymagać zwiększenia należy stosować doustnie. Dorośli i dzieci po 12. roku życia:10 lub 20 mg co 4 godzinyNależy zachować szczególną ostrożność u osób z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek oraz w przypadku podejrzenia przedłużonego pasażu żołądkowo-jelitowegoU osób w podeszłym wieku (>75. rż.) oraz u osób w ogólnie złym stanie zdrowia lekarz będzie dostosowywał dawkę ostrożnie i/lub lek zaleci rzadsze podawanie leku; w razie konieczności zaleci zmniejszenie dawki (dawkę należy zmniejszać stopniowo). Czy można stosować Sevredol - tabletki powlekane w okresie ciąży i karmienia piersią? Czy można stosować w okresie ciąży i karmienia piersią?W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem!Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę skonsultuj się z lekarzem przed zastosowaniem nie należy stosować w czasie ciąży, chyba, że lekarz uzna to za bezwzględnie należy karmić piersią podczas stosowania preparatu. Czy mogę stosować równolegle inne preparaty? Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez potęguje działanie leków działających na ośrodkowy układ nerwowy, należących do następujących grup:· leki uspokajające· leki nasenne i znieczulenia ogólnego· leki porażające ruchowe zakończenia nerwowo-mięśniowe· leki hipotensyjne porażające zwoje· leki hamujące perystaltykę jelita także alkoholu, dlatego równoległe ich stosowanie wymaga szczególnej ostrożności. W wyniku interakcji mogą wystąpić; zaburzenia oddychania, niedociśnienie, głębokie uspokojenie lub o działaniu przeciwcholinergicznym (np. leki psychotropowe, przeciwhistaminowe, przeciwwymiotne, stosowane w chorobie Parkinsona) mogą nasilać antycholinergiczne działanie morfiny (zaparcia, suchość w jamie ustnej, trudności w oddawaniu moczu).Preparatu nie należy stosować równolegle z inhibitorami MAO (ponieważ może nastąpić pobudzenie lub zahamowanie czynności ośrodkowego układu nerwowego wraz z nadciśnieniem lub niedociśnieniem). Inhibitory MAO (MAO jest skrótem od monoaminooksydaza – jeden z enzymów tkankowych) to leki stosowane między innymi w leczeniu depresji z lękiem i depresji atypowej, a także niedociśnienia tętniczego. Do tej grupy należą między innymi moklobemid i morfiną można rozpocząć 14 dni po zaprzestaniu przyjmowania inhibitora i inne leki działające przeciwstawnie na przebieg przemian metabolicznych w wątrobie mogą powodować zwiększenie stężenia morfiny we krwi, co jest skutkiem zahamowania stosowanie rifampicyny może osłabiać działanie może nasilać działanie leków zwiotczających neuroleptyczne zmniejszają lub usuwają nudności i wymioty wywołane stosowaniem stosowanie leków takich jak pentazocyna, nalbufina, butorfanol, buprenorfina, które również pobudzają/hamują te same co morfina receptory może wywoływać reakcje z odstawienia. Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Sevredol - tabletki powlekane? Jak każdy lek, również Sevredol może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych. Bardzo często zmogą wystąpić: zmienność nastroju, głównie euforia, ale też obniżenie nastroju, zwężenie źrenic, zaparcia (podczas długotrwałego stosowania), Często mogą wystąpić: reakcje nadwrażliwości, zmniejszony apetyt aż do utraty apetytu, zmiany poziomu aktywności (najczęściej obniżenie, ale też podwyższony poziom aktywności i stany pobudzenia), bezsenność, zmiany czynności poznawczych i sensorycznych (np. zaburzenia myślenia, zaburzenia percepcji i/lub halucynacje, stan splątania), bóle głowy, zawroty głowy, senność, nudności, wymioty (szczególnie na początku leczenia), niestrawność, zaburzenia smaku, nadmierne pocenie się, pokrzywka, świąd, zaburzenia oddawania często mogą wystąpić: tachykardia (przyspieszenie rytmu serca), bradykardia (spowolnienie rytmu serca), istotne klinicznie obniżenie i podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi, złe mogą wystąpić: skurcz mięśni oskrzeli, zwiększenie aktywności enzymów trzustkowych lub zapalenie trzustki, kolka żółciowa, kolka nerkowa, uzależnienie fizyczne, objawiające się zespołem rzadko mogą wystąpić: zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego, uzależnienie psychiczne, obniżone libido, niewyraźne widzenie, podwójne widzenie, oczopląs, duszność, niedrożność jelit, bóle brzucha, zmiany w uzębieniu (dokładny związek z leczeniem morfiną nie został ustalony), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, osutka (wysypka), skurcze mięśni, sztywność mięśni, zaburzenia erekcji, brak miesiączki, ogólne osłabienie, dreszcze, obrzęk z nieustaloną częstością mogą wystąpić: reakcje anafilaktyczne i rzekomoanafilaktyczne, sedacja (uspokojenie) zależna od dawki, omdlenie, parestezje, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, kołatanie serca, niewydolność serca, zaczerwienienie twarzy, zmniejszony odruch kaszlu, depresja oddechowa (zależna od dawki), obrzęk płuc pochodzenia niesercowego w wyniku pospiesznego zwiększania dawki, suchość w jamie ustnej (zależna od dawki), męczliwość, tolerancja na lek (potrzeba stosowania coraz wyższych dawek dla osiągnięcia tego samego efektu terapeutycznego). Przeczytaj też artykuły Ból brzucha Ból głowy Inne preparaty na rynku polskim zawierające morfina (siarczan morfiny) Morphini Sulfas WZF (roztwór do wstrzykiwań) Morphini Sulfas WZF 0,1% Spinal (roztwór do wstrzykiwań) MST Continus (tabletki powlekane o zmodyfikowanym uwalnianiu) Oramorph (krople doustne, roztwór) Oramorph (roztwór doustny)
W bólach nienowotworowych zwykle stosuje się 40 mg/dobę, w bólach nowotworowych 80–120 mg/dobę, a niekiedy do 400 mg/dobę. U osób z grup zwiększonego ryzyka (np. z niewydolnością wątroby lub nerek, małą masą ciała, wolno metabolizujące leki) nieleczonych dotychczas opioidami początkowo stosuje się dawkę 5 mg co 12 godzin.
Podmiot odpowiedzialny Zakłady Farmaceutyczne „UNIA” Spółdzielnia Pracy Chłodna 56/60 00-872 Warszawa Producent UNIA Chłodna 56/60 Warszawa Opis Lek Thiocodin o działaniu przeciwkaszlowym, hamującym odruch kaszlowy. Skład Substancjami czynnymi leku są: o kodeiny fosforan półwodny o sulfogwajakol 1 tabletka zawiera 15 mg kodeiny fosforanu półwodnego i 300 mg sulfogwajakolu. Pozostałe składniki to: talk, skrobia ziemniaczana, magnezu stearynian. Dawkowanie Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza, lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: 1 tabletka 3 razy na dobę, nie częściej niż co 4 do 6 godzin. Lek należy przyjmować doustnie, podczas spożywania posiłków. Tabletkę należy połykać w całości, popijając szklanką wody. Należy pić co najmniej 2 litry płynów w ciągu dnia. Ułatwi to odkrztuszanie wydzieliny. Działanie Tabletki Thiocodin zawierają dwie substancje czynne: kodeiny fosforan półwodny i sulfogwajakol. Kodeiny fosforan półwodny działa przeciwkaszlowo, hamuje odruch kaszlowy zmniejszając częstość napadów kaszlu. Sulfogwajakol działa wykrztuśnie, ułatwia przemieszczanie się upłynnionej wydzieliny w drogach oddechowych i jej odkrztuszanie. Tabletki Thiocodin należy stosować wyłącznie doustnie. Wskazania Leczenie suchego, uporczywego kaszlu bez odkrztuszania wydzieliny. Przeciwwskazania Kiedy nie przyjmować leku Thiocodin jeśli pacjent ma uczulenie na kodeiny fosforan półwodny, sulfogwajakol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku, jeśli pacjent ma astmę oskrzelową, jeśli pacjent ma niewydolność oddechową (trudności w oddychaniu np.: spłycenie oddechu, oddech wolniejszy i (lub) nieregularny, rozedma płuc), jeśli pacjent jest w stanie śpiączki, jeśli pacjent ma mukowiscydozę (chorobę genetyczną polegającą na wytwarzaniu nadmiernie lepkiego śluzu), jeśli pacjent ma rozstrzenie oskrzeli (przewlekłe zapalenie oskrzeli objawiające się kaszlem z odpluwaniem dużej ilości wydzieliny), jeśli pacjent jest uzależniony od alkoholu, jeśli pacjent jest uzależniony od opioidów (morfiny, heroiny), jeśli pacjent ma mniej niż 12 lat, jeśli wiadomo, że u pacjenta metabolizm kodeiny do morfiny przebiega bardzo szybko, jeśli pacjentka jest w ciąży, jeśli pacjentka karmi piersią, jeśli pacjent odkrztusza wydzielinę (ponieważ lek ten hamuje odruch kaszlowy i może dojść do nadmiernego zalegania wydzieliny w drogach oddechowych) Działania niepożądane Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Bardzo częste działania niepożądane (występujące częściej niż u 1 na 10 pacjentów): nudności i wymioty, zaparcia, zawroty głowy, uspokojenie. Niezbyt częste działania niepożądane (występujące rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów): reakcje uczuleniowe (świąd, pokrzywka, wysypka, wypryski skórne), nagłe zmiany nastroju (nadmierna radość lub smutek), zaburzenia oddychania (zmniejszenie częstości oddychania oraz płytki, nieregularny oddech), skurcz oskrzeli, kołatanie serca, spadek ciśnienia tętniczego i omdlenia, senność, zwężenie źrenic, zatrzymanie moczu, bóle głowy, ostry ból brzucha (dotyczy to głównie pacjentów po usunięciu pęcherzyka żółciowego), zmniejszenie apetytu, nadmierna potliwość, omamy (spostrzeganie nieistniejących przedmiotów), zaburzenia widzenia i słuchu, podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego, którego objawem mogą być bóle żołądka (po zażyciu dużych dawek leku). Ostrzeżenia i środki ostrożności Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Stosowanie innych leków Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. Nie należy stosować leku Thiocodin z następującymi lekami: przeciwlękowymi (np. chloropromazyna, diazepam, temazepam), przeciwdepresyjnymi (np. inhibitory monoaminooksydazy, jak np. moklobemid, lub trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, jak np. amitryptylina) oraz w okresie 14 dni po odstawieniu tych leków, przeciwhistaminowymi (leki stosowane w chorobach alergicznych), nasennymi (np. diazepam, temazepam), cytostatykami (leki stosowane w chorobie nowotworowej), opioidowymi lekami przeciwbólowymi (morfina, heroina), rozluźniającymi mięśnie szkieletowe (np.: diazepam, tetrazepam i temazepam - leki stosowane w obniżaniu wzmożonego napięcia mięśniowego), klonidyną (lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego), lekami stosowanymi w chorobie Parkinsona (np. lewodopa, selegilina), metoklopramidem (lek o działaniu przeciwwymiotnym i pobudzającym perystaltykę jelit, tzn. pracę jelit), chinidyną (lek stosowany w zaburzeniach rytmu serca), antybiotykiem – ryfampicyną, lekami zawierającymi alkohol. Stosowanie leku z jedzeniem i piciem Nie należy pić alkoholu podczas stosowania tego leku. Alkohol może nasilić działanie kodeiny. Należy wziąć pod uwagę, że alkohol może być składnikiem niektórych pokarmów i leków. Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Nie stosować u kobiet w ciąży. Nie należy przyjmować leku Thiocodin w okresie karmienia piersią. Kodeina i morfina przenikają do mleka matki. Stosowanie leku u dzieci i młodzieży Nie zaleca się stosowania leku Thiocodin u młodzieży w wieku od 12 do 18 lat z zaburzeniami czynności układu oddechowego w leczeniu kaszlu. Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn Nie należy prowadzić pojazdów, obsługiwać maszyn i urządzeń będących w ruchu podczas stosowania tego leku. Może on powodować zawroty głowy i senność, co pogarsza sprawność psychofizyczną, konieczną do wykonywania tych czynności.
Cena 100%. Cena po refundacji. Olfen 50. tabletki powlekane; 50 mg; 20 tabl. Teva B.V. 11,35 zł. Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 listopada 2023 r. Ból jest reakcją naszego organizmu na wszelkiego rodzaju stany zapalne, które świadczą o rozwijających się w jego obrębie stanach chorobowych. Mogą być także reakcją na nadwyrężenie lub przeciążenie układu mięśniowo-szkieletowego, związane z bólem menstruacyjnym czy chorobą migrenową. Rodzajów bólu oraz jego przyczyn jest wiele. Kiedy dopada nas to przykre i uporczywe uczucie, najczęściej sięgamy po leki przeciwbólowe, które w znacznej mierze dostępne są bez recepty (leki OTC). Dzięki temu w dość szybki sposób możemy pozbyć się bólu głowy czy zębów, albo bólów reumatycznych, czy bólów związanych z różnego rodzaju urazami zewnętrznymi lub wewnętrznymi. Jednak zanim zażyjemy jakiś środek przeciwbólowy, warto wiedzieć, który okaże się najlepszy w konkretnej leków przeciwbólowychLeki przeciwbólowe dostępne bez recepty dzielą się z reguły na leki na bazie paracetamolu oraz ibuprofenu. Paracetamol jest substancją stosowaną w lekach przeciwbólowych i przeciwgorączkowych, takich jak Apap, Paracetamol czy Efferalgan. Natomiast leki na bazie ibuprofenu, takie jak Nurofen i Ibuprom czy leki zawierające kwas acetylosalicylowy, takie jak Aspiryna, obok swojego działania przeciwbólowego i przeciwgorączkowego, wykazują również działanie przeciwzapalne. Z tego powodu są one szczególnie zalecane w przypadku bólów reumatycznych czy zmian chorobowych, na przykład przy zapaleniu zatok czy bólu zębów, który wynika ze stanu zapalnego. Leki przeciwbólowe stosowane są także po wszelkiego rodzaju zabiegach, by uśmierzyć ból oraz prewencyjnie - by nie rozwinął się w organizmie stan zapalny, który mógłby wywołać powikłania. Leki przeciwbólowe – odpowiednie dawkowanieLeki przeciwbólowe zalecane są do stosowania doraźnego, jako że mogą być one uzależniające. Długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych nie tylko osłabia ich działanie, ale również negatywnie wpływa na cały organizm. Pomimo faktu, że są to leki OTC, czyli dostępne bez recepty, to nic nie zastąpi zdrowego rozsądku i umiaru. Każdy lek przeciwbólowy powinno dawkować się według wskazań producenta. Dodatkowo, jeśli przyjmujemy kilka różnych leków przeciwbólowych, koniecznie analizujmy ich skład i ilość substancji czynnej zawartych w preparatach, uchroni nas to przed przypadkowym przedawkowaniem. Niestety istnieje szereg przeciwwskazań do zażywania środków przeciwbólowych. Często dotyczą one konkretnej substancji czynnej, na przykład kwasu acetylosalicylowego czy ibuprofenu. Szczególnie ostrożne powinny osoby, które mają skłonności do alergii. Skutkami przyjęcia substancji, na którą jest się uczulonym, mogą być zmiany skórne, opuchlizna, a nawet problemy z oddychaniem. Często odradza się stosowania Aspiryny (kwas acetylosalicylowy) osobom, które cierpią na astmę, ponieważ może ona wywołać ostry napad duszności (astma aspirynowa). Osoby z chorobami nerek, serca czy układu pokarmowego powinny zachować szczególną ostrożność stosując wszystkie leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Ich stosowanie powinno być uprzednio skonsultowane z lekarzem. Stosując leki przeciwbólowe, nawet w małych dawkach, należy unikać spożywanie alkoholu. W przeciwnym razie może dojść do uszkodzenia wątroby oraz może zwiększyć ryzyko wystąpienia nieprzyjemnych skutków ubocznych. Nie można stosować leków przeciwbólowych na pusty żołądek, ponieważ mogą wywołać krwawienie w obrębie układu pokarmowego, w szczególności żołądka. Forma leków przeciwbólowych ma wpływ na szybkość uwalniania się substancji czynnej - rozpuszczalne leki przeciwbólowe działają silniej i szybciej, niż leki w tabletkach. Jakiekolwiek leki, nawet te wydawane bez recepty, nie pozostają obojętne na organizm człowieka, dlatego trzeba zachować wszelkie środki ostrożności i stosować się do zaleceń lekarza oraz informacji znajdujących się na ulotce.

Heparyna to substancja organiczna wytwarzana naturalnie w organizmie człowieka. Powstaje w komórkach tucznych m.in. w wątrobie, jelitach, sercu czy płucach. Została wyodrębniona oraz wprowadzona do lecznictwa w 1938 roku i ma szerokie zastosowanie w dzisiejszej medycynie. Posiada właściwości przeciwzakrzepowe, czyli hamujące

Morfina to jedna z najstarszych substancji psychoaktywnych używanych w celach medycznych i narkotycznych. Po raz pierwszy zsyntetyzowano ją w 1804 roku i mimo wielu skutków ubocznych, jakie wywołuje, nadal znajduje szerokie zastosowanie w leczeniu ciężkich postaci bólu. Zobacz, jak działa morfina i jakie są objawy jej zażycia. Morfina była popularnym środkiem odurzającym głównie na przełomie XIX i XX wieku. Zastąpiła ją dopiero heroina. Spis treściCo to jest morfina?Morfina: historiaMorfina: wygląd i sposoby podaniaMorfina: działanieMorfina jako lekMorfina: uzależnienieMorfina: objawy zażyciaMorfina: przedawkowanie Co to jest morfina? Morfina to najważniejszy związek psychoaktywny wchodzący w skład opium – substancji otrzymywanej z makówek niedojrzałego maku lekarskiego. Pod względem chemicznym morfina jest alkaloidem, czyli organicznym związkiem chemicznym pochodzenia roślinnego zawierającym azot. W dużych dawkach alkaloidy są toksyczne, jednak w mniejszych mogą mieć działanie lecznicze (np. hamować odruch kaszlu jak kodeina), przeciwbólowe oraz odurzające. Czym grozi przedawkowanie heroiny, kodeiny lub morfiny? Morfina: historia Morfinę po raz pierwszy wyizolowano z opium w 1804 roku – dokonał tego niemiecki farmaceuta, Friedrich Sertürner. Odkrytej przez siebie substancji przypisał właściwości nasenne i przeciwbólowe. Nadał jej nazwę morfina od imienia boga snu, Morfeusza. Wkrótce substancję zaczęto sprzedawać jako anestetyk, lek nasenny, przeciwbólowy oraz stosować w terapii uzależnienia od alkoholu i opium. Już w XIX wieku notowano wiele przypadków uzależnienia od morfiny. Był to narkotyk stosowany podczas Wojny Secesyjnej – wtedy, jak mówią szacunki, w nałóg popadło ok. 400 tysięcy amerykańskich żołnierzy. Morfina była znana także w Polsce, gdzie uzależnienia od niej występowały głównie wśród lekarzy i personelu medycznego. Pierwsze prawo zabraniające jej posiadania wydano w USA w 1914 roku pod wpływem rosnącego problemu uzależnień od opiatów. Morfina zaczęła tracić na popularności jako narkotyk w momencie odkrycia jej silniejszej pochodnej – heroiny. Morfina: wygląd i sposoby podania Morfina to biały proszek o gorzkim smaku, nie ma zapachu. Jest słabo rozpuszczalna w wodzie. Morfina w tabletkach Morfinę można podawać doustnie pod postacią tabletek (wtedy zaczyna działać po ok. 30 minutach). Morfina do wstrzykiwania Morfina w postaci roztworu przeznaczona jest do wstrzykiwania pod skórę (działa po 15 minutach) lub dożylnie (początek po 2-3 minutach, maksymalne po ok. 30 min). Całkowity czas działania substancji wynosi ok. 4 godzin. Morfina: działanie Morfina wykazuje silne działanie uspokajające, przeciwbólowe i nasenne. Powoduje odurzenie, rozluźnienie, daje uczucie błogości i euforii, wyostrza zmysł słuchu i dotyku. Tłumi negatywne myśli i emocje, zmniejsza poczucie lęku, wprowadza w stan uspokojenia. Pod względem fizycznym morfina działa depresyjnie na układ oddechowy, hamuje odruch kaszlowy, zwęża źrenice. Ponadto wywołuje spowolnienie psychoruchowe, likwiduje uczucie zmęczenia i głodu. Większe dawki narkotyku mogą powodować tzw. sen morfinowy, który różni się od normalnego snu zachowaniem wrażliwości na bodźce zewnętrzne, szczególnie na dźwięki. Jak rozpoznać, że ktoś zażywał narkotyki opioidowe? (heroina, kodeina, morfina) Morfina jako lek Morfinę wykorzystuje się do leczenia ostrych postaci bólu w przebiegu choroby nowotworowej. To najsilniejszy środek przeciwbólowy, jaki przepisuje się chorym na raka – zgodnie z tzw. drabiną analgetyczną należy do III grupy substancji używanych w leczeniu przewlekłego bólu nowotworowego. Stosuje się go także u pacjentów po operacjach, po świeżo przebytym zawale, w chorobie niedokrwiennej serca, po urazach i wypadkach. Czytaj też: Rak nie musi boleć - czy trzeba bać się morfiny? Choć naukowcy próbowali wyizolować pochodne morfiny, które pozbawione byłyby właściwości narkotycznych, jak dotąd nie wynaleziono substancji, która skutecznie uśmierzałaby ból, a jednocześnie nie wykazywała skutków ubocznych. Warto jednak zaznaczyć, że podawanie morfiny w odpowiednich dawkach pod kontrolą lekarza bardzo rzadko prowadzi do uzależnienia. Morfina: uzależnienie Morfina stosowana w celach odurzających bardzo szybko uzależnia. Już po 1-2 zażyciach rozwija się uzależnienie psychiczne, co skutkuje pojawianiem się bardzo silnej chęci zażycia kolejnej dawki narkotyku. Po kilku lub kilkunastu podaniach morfina wywołuje uzależnienie fizyczne – wówczas nie tylko psychika, ale i ciało domaga się coraz większych ilości substancji. W przypadku pominięcia dawki pojawia się głód narkotyczny, czyli szereg objawów abstynencyjnych: drżenie mięśni, łzawienie oczu, mdłości, wymioty, biegunki, kichanie, nasilone pocenie, niepokój, stany lękowe, depresja. W skrajnych przypadkach, jeśli osoba uzależniona przyjmowała bardzo duże dawki morfiny, może dojść do zaburzeń krążenia, a nawet zgonu w wyniku zawału serca. Na ogół jednak objawy odstawienne utrzymują się przez 2-3 dni po czym mijają. Po 8-10 dniach organizm jest całkowicie odtruty, w wyniku czego ponownie staje się wrażliwy nawet na niewielkie ilości narkotyku. Jednak uzależnienie psychiczne od morfiny pozostaje, przez co uzależnieni zwykle szybko wracają do nałogu. Jednym ze skutecznych sposobów walki z uzależnieniem od opioidów jest przejście na program metadonowy, czyli zażywanie mniej szkodliwego zamiennika morfiny – metadonu. Morfina: objawy zażycia Po podaniu morfiny można zaobserwować następujące objawy fizyczne: zwężone źrenice słabo reagujące na światło, spowolnienie psychoruchowe, senność, zniesienie uczucia głodu, zniesienie bólu, zmniejszenie potrzeb seksualnych, zaburzenia przewodu pokarmowego: nudności, wymioty, zaparcia, spadek ciśnienia i tętna, otępienie, bełkotliwa mowa, zatrzymanie moczu. Istotnym objawem przewlekłego zażywania morfiny jest spadek motywacji życiowej, apatia, utrata zainteresowań, osłabienie woli, rozleniwienie. W miarę gdy nałóg się wzmaga, osoba uzależniona coraz bardziej skupia się na zdobywaniu pieniędzy na zakup kolejnych porcji morfiny. Zaniedbuje przy tym pracę, rodzinę, higienę osobistą, wyzbywa się wszelkich hamulców moralnych i całą swoją energię życiową przeznacza na zdobywanie narkotyku. Morfina: przedawkowanie Objawy wskazujące na zatrucie morfiną to: nudności i wymioty, suchość w jamie ustnej, spłycony oddech, bardzo silne zwężenie źrenic do wielkości główki od szpilki, niewydolność oddechowa prowadząca do sinicy (skóra twarzy i ciała staje się sina, blada), obniżenie temperatury ciała i ciśnienia krwi, śpiączka. W przypadku zatrucia pierwsza pomoc polega zazwyczaj na sprowokowaniu wymiotów, podaniu węgla aktywowanego w roztworze wodnym (nawet gdy morfina została podana dożylnie, ponieważ przenika do żołądka) lub środków przeczyszczających. Minimalna dawka śmiertelna morfiny wynosi ok. 0,2 g, ale w przypadku nadwrażliwości zgon może nastąpić nawet po zażyciu 60 mg. Osoby uzależnione wykazują zwiększoną tolerancję na narkotyk i w ich przypadku nawet dawki rzędu 2-3 g na dzień nie wywołują objawów zatrucia. Autor: Czym grozi zażywanie heroiny, kodeiny lub morfiny?
Composición de Oramorph. El principio activo es sulfato de morfina . Cada ml de solución oral contiene 2 mg de sulfato de morfina. Los demás componentes (excipientes) son: sacarosa, glucosa (en jarabe de maíz), parahidroxibenzoato de metilo (E-218), parahidroxibenzoato de propilo (E-216), etanol y agua purificada.
Acatar Acti-TabsLek zawiera dwie substancje czynne: pseudoefedrynę i triprolidynę. Pierwsza zmniejsza obrzęk i przekrwienie błony śluzowej nosa oraz zatok przynosowych, zmniejsza uczucie zatkanego nosa i ilość wydzieliny z nosa. Druga - zmniejsza kichanie i świąd nosa. Lek może być także stosowany doraźniew przypadku alergicznego zapalenia błony śluzowej mini, Max, Hot MaxPreparat zmniejsza lepkość wydzieliny oskrzelowej, pobudza jej wydzielanie i odkrztuszanie. Lek stosuje się u pacjentów z zapaleniem oskrzeli i kaszlem związanym z o działaniu przeciwkaszlowym. Nie posiada właściwości uspokajających i narkotycznych. Szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Syrop stosuje się w tzw. "suchym" wyniku działania trzech składników preparat łagodzi objawy przeziębienia, takie jak kaszel i katar. Lek stosuje się u dorosłych i dzieci powyżej 7 do objawowego leczenia stanów zapalnych dróg oddechowych przebiegających z blokadą i wysiękiem z nosa oraz NasalLek zwęża naczynia krwionośne i zmniejsza obrzęk śluzówki nosa, dzięki czemu ułatwia oddychanie. Stosuje się go podczas przeziębienia, zapalenia zatok oraz alergicznym zapalenia błony śluzowej PlivaPreparat działa wykrztuśnie i mukolitycznie (rozrzedza śluz). Zwiększa ilość śluzu w drogach oddechowych, zmniejsza jego lepkość, przyspiesza transport wydzieliny w drogach oddechowych, co ułatwia odkrztuszanie i łagodzi kaszel. Wskazaniem do stosowania są ostre i przewlekłe choroby dróg oddechowych, takie jak: ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli, astma oskrzelowa, mukowiscydoza,rozedma płuc, rozstrzenie oskrzeli, zapalenie zatok obocznych o działaniu przeciwkaszlowym i rozszerzającym mięśnie gładkie oskrzeli. Wskazania: ostre stany zapalne górnych dróg oddechowych z intensywnym suchym kaszlem, zapalenie oskrzeli, gardła i krtani, kaszel opłucnowy oraz kaszel w przebiegu grypy i stanów RetardPreparat zawiera pseudoefedrynę obkurczającą naczynia śluzówki oraz maleinian deksbromfeniraminyo działaniu przeciwhistaminowym (przeciwalergicznym). Zmniejsza obrzęk śluzówki przewodów nosowych, umożliwia swobodne oddychanie, zmniejsza również wyciek z nosa, kichanie, swędzenie nosa i gardła oraz łzawienie i swędzenie oczu występujące w alergicznym zapaleniu błony śluzowej złożony o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Zmniejsza przekrwienie i obrzęk błon śluzowych, udrażniając przewody nosowe, hamuje odruch kichania i łzawienia oczu. Stosowany w objawach grypy, przeziębienia i stanów grypopodobnych przebiegających z bólami głowy, gorączką, uczuciem zatkanego nosa, kichaniem. Przeznaczony dla dorosłych i dzieci powyżej 15 działa wykrztuśnie: zwiększa wydalanie śluzu w oskrzelach oraz ułatwia odkrztuszanie. Stosuje się go w przeziębieniach, suchym uporczywym kaszlu, stanach zapalnych górnych dróg stosowany miejscowo na błonę śluzową powoduje obkurczenie naczyń, zahamowanie wydzielania i zmniejszenie obrzęku błony śluzowej. Poprawia drożność przewodów nosowych, ułatwia odpływ wydzieliny z zatok obocznych nosa. Preparat stosuje się w ostrym nieżycie błony śluzowej nosa wywołanym przeziębieniem, zapaleniem zatok lub przeciwkaszlowy stosowany w silnych, napadowych (szczególnie nocnych) atakach kaszlu, a także w nieżytach górnych dróg o działaniu miejscowym, który poprzez obkurczenie naczyń krwionośnych zmniejsza przekrwienie błony śluzowej nosa, znosi jej obrzęk i zmniejsza ilość wydzieliny. Stosowany w przebiegu przeziębienia, kataru siennego, zapalenia zatok, alergicznego nieżytu stosowany miejscowo na błonę śluzową powoduje skurcz naczyń, zahamowanie wydzielania i zmniejszenie obrzęku błony śluzowej. Poprawia drożność przewodów nosowych, ułatwia odpływ wydzieliny z zatok obocznych nosa. Stosuje się go w ostrym nieżycie błony śluzowej nosa wywołanym przeziębieniem, zapaleniem zatok lub stosowany miejscowo na błonę śluzową zwęża naczynia krwionośne, zmniejsza obrzęk błony śluzowej i wysięk. Poprawia drożność przewodów przynosowych, ułatwia odpływ wydzieliny z zatok obocznych nosa. Preparat stosuje się w ostrym nieżycie błony śluzowej nosa wywołanym przeziębieniem, zapaleniem zatok lub ExpectoransLek wykrztuśny, który zwiększa wydzielanie śluzu w oskrzelach oraz zmniejsza gęstość i lepkość wydzieliny oskrzelowej, ułatwiając jej odksztuszanie. Wskazania: kaszel z nadmierną ilością wydzieliny zalegającej w oskrzelach i trudnej do odkrztuszenia. Nie zawiera przeciwkaszlowy. Po podaniu doustnym wchłania się szybko i całkowicie. Stosowany doraźnie w ostrym, suchym kaszlu różnego jest skutecznym środkiem zmniejszającym przekrwienie błon śluzowych górnych dróg oddechowych, co prowadzi do zmniejszenia obrzęku i ilości wydzieliny oraz łagodzenia stanu zapalnego. Preparat stosuje się w objawowym leczeniu nieżytu nosa i zatok przynosowych (katar, zatkany nos) w przebiegu przeziębienia, grypy i alergii zmniejsza częstość i natężenie kaszlu przez hamowanie odruchu kaszlowego w rdzeniu przedłużonym. Ponadto nieznacznie rozkurcza mięśniówkę oskrzeli. Stosuje się doraźnie w ostrym, suchym złożony zawierający kodeinę i sulfogwajakol. Kodeina hamuje odruch kaszlu, a sulfogwajakol jest lekiem wykrztuśnym zwiększającym wydzielanie gruczołów oskrzelowych i ułatwiającym przesuwanie upłynnionej wydzieliny w świetle oskrzeli i jej przeciwkaszlowy tłumiący kaszel różnego pochodzenia. Stosowany doraźnie przy ostrym suchym kaszlu (niezwiązanym z zaleganiem wydzieliny w drogach oddechowych).CZYTAJ TEŻ:GrypaWyciąg z pestek grejpfrutaUkład odpornościowyZapalenie oskrzeli - nie lekceważ chorobyAngina paciorkowcowa - atakuje dzieci
Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w przypadku stosowania innych leków zawierających paracetamol (ryzyko przedawkowania paracetamolu i wystąpienia ciężkich działań niepożądanych). Leki przeciwbólowe to środki, bez których trudno wyobrazić sobie współczesną medycynę. Są nieodzowne zarówno przy błahych dolegliwościach, jak i poważnych schorzeniach. Jak działają i jakie są ich rodzaje? Czym są i jak działają leki przeciwbólowe? Leki przeciwbólowe towarzyszą dziś ludziom na niemalże każdego dnia. Sięga się po nie już przy błahych napięciowych bólach głowy, dolegliwościach miesiączkowych, czy bólu mięśni po intensywnym treningu. Gdyby nie one, nawet ból wywołany procesami fizjologicznymi znacząco utrudniałby codzienne funkcjonowanie, nie mówiąc o poważniejszych schorzeniach. Współcześnie, nawet przy zaawansowanych chorobach nowotworowych, które kiedyś były podłożem niewyobrażalnych męczarni, pacjentom podaje się środki skutecznie uśmierzające ból i uwalnia ich od fizycznego cierpienia. Jak działają leki przeciwbólowe i na czym polega ich skuteczność? Mechanizmy działania są różne dla różnych substancji czynnych. Niektóre z nich wpływają na cały ośrodkowy układ nerwowy (OUN), inne – bezpośrednio w miejscu objętym stanem zapalnym. Stąd podział na działanie ogólne i działanie miejscowe. Te pierwsze hamują lub ograniczają procesy analizy bodźców bólowych docierających do mózgu z uszkodzonego miejsca ciała. Drugie, leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, wpływają natomiast bezpośrednio na nerwy, hamując syntezę prostaglandyn (hormonów regulujących procesy fizjologiczne) w miejscu uszkodzenia. To, jaki lek przeciwbólowy zastosować, zależy w dużej mierze od nasilenia dolegliwości oraz „rodzaju bólu”. Jak szybko i ile działa taki środek? Większość tego rodzaju medykamentów zaczyna łagodzić ból po ok. 30 minutach. W tym czasie dostają się one do krwiobiegu i są skuteczne przez kilka godzin, w zależności od rodzaju i stężenia substancji czynnej. Rodzaje leków przeciwbólowych. Co zawierają? Leki przeciwbólowe różnią się przede wszystkim zawartą w nich substancją czynną uśmierzającą ból. Pierwszym wyróżnianym rodzajem są niesteroidowe leki przeciwzapalne. Działają one miejscowo, w obszarze objętym uszkodzeniem. Zawarte w nich, najbardziej popularne substancje to: ibuprofen – tabletki przeciwbólowe z ibuprofenem są powszechnie stosowane przy częstych bólach głowy, mięśni, zębów, bólach miesiączkowych, a także przy gorączce, diklofenak, naproksen, ketoprofen, kwas acetylosalicylowy, metamizol, nimesulid, meloksykam. Środki tego rodzaju stosuje się przy dolegliwościach o łagodnym lub umiarkowanym natężeniu, podobnie, jak leki przeciwbólowe z paracetamolem. Paracetamol wykazuje jednak działanie ogólne, wpływając na ośrodkowy układ nerwowy. Na bóle silne (np. towarzyszące chorobom nowotworowym, zaawansowanym chorobom stawów itd.) zaleca się narkotyczne leki przeciwbólowe z silnymi substancjami, takimi jak: morfina, kodeina, tramal. Leki przeciwbólowe ze wszystkich grup występują w rozmaitych postaciach. Najpopularniejsze są te w tabletkach, jednak oprócz nich dostępne są środki: do rozpuszczenia w wodzie i picia – w postaci rozpuszczalnych tabletek lub w proszku; w ampułkach do robienia zastrzyków domięśniowych lub dożylnych – stosowane w przypadku bólu o silnym natężeniu; do stosowania miejscowego – w żelu, maści, kremie, sprayu – aplikowane na skórę w miejscu uszkodzenia ciała, wchłaniają się przez skórę, np. z ketoprofenem; w czopkach – np. dla niemowląt, które nie potrafią jeszcze połykać leków; w syropie – dla dzieci starszych. Zastosowanie leków przeciwbólowych – na co pomagają? Preparaty do walki z bólem to jedne z najpopularniejszych środków farmaceutycznych stosowanych przez pacjentów. Kiedy sięga się po najczęściej? Zazwyczaj zażywa się leki przeciwbólowe na: Ból zęba - często uporczywy i wywołujący ogólny spadek samopoczucia. Mogą pomóc na niego zarówno leki o działaniu ogólnym, jak i miejscowym. Substancjami najczęściej wybieranymi są paracetamol i ibuprofen, dostępne bez recepty (OTC), stosowane także na ból po wyrwaniu zęba, Ząbkowanie - u najmłodszych pacjentów zaleca się podawanie środków w czopkach doodbytniczych (zbyt wczesne podawanie syropów grozi zachłyśnięciem dziecka). Napięciowy ból głowy – charakteryzujący się dolegliwościami o średnim nasileniu, ustępujący po popularnych środkach OTC. Kręgosłup i rwę kulszową - przy łagodnym bólu pomóc mogą popularne tabletki przeciwbólowe, a przy silniejszych dolegliwościach zaleca się leki na receptę z diklofenakiem czy nimesulidem. Stawy – przy lekkich dolegliwościach pomogą niesteroidowe leki przeciwzapalne, natomiast w poważnych schorzeniach stawów czasem konieczne jest podawanie leków narkotycznych. Na miesiączkę i związany z nią ból brzucha - powszechnie stosowane są tabletki z paracetamolem i ibuprofenem, jednak przy bardziej nasilonych dolegliwościach lekarz przepisać może np. lek zawierający nimesulid działający miejscowo. Zatoki - leki przeciwbólowe na ból zlokalizowany w zatokach niekiedy zawiera też substancję obkurczającą śluzówkę i tym samym ułatwiającą swobodne oddychanie (np. pseudoefedrynę). Hemoroidy - można na nie stosować leki w tabletkach o działaniu ogólnym lub maści przeciwbólowe, jednak zawsze należy poradzić się farmaceuty lub lekarza. Ból żołądka - niektóre leki przeciwbólowe mogą działać drażniąco na żołądek i nasilać dolegliwości bólowe, dlatego najlepiej, jeśli postępowanie zaleci lekarz. Oparzenia - szczególnie rozległe i głębokie oparzenia przyczyniają się do bardzo silnych dolegliwości bólowych, niekiedy konieczne jest dożylne podawanie pacjentowi leków opioidowych, a nawet wprowadzenie go w stan śpiączki farmakologicznej. W przypadku lekkich oparzeń pomóc sobie można tabletkami przeciwbólowymi. Na kaca - powszechnie stosowane są tabletki na ból głowy towarzyszący kacowi, jednak w tym wypadku trzeba być wyjątkowo ostrożnym, gdyż niektóre leki wchodzą w interakcje ze spożytym wcześniej alkoholem i mogą wywoływać skutki niepożądane. Przy złamaniach - w zależności od rodzaju i stopnia złamania stosuje leki o różnym stężeniu. Na ból ucha - leki przeciwbólowe nie mogą zastąpić terapii zwalczającej stan zapalny, a jedynie powinny ją uzupełniać. U dzieci można zastosować leki w syropie. Ból różnych narządów wewnętrznych (np. trzustki, nerek, wątroby) - jeśli ból utrzymuje się przez dłuższy czas, należy niezwłocznie udać się do lekarza. Opioidowe leki przeciwbólowe na receptę Zdarzają się sytuacje, w których „standardowe” tabletki z paracetamolem, czy ibuprofenem nie są skuteczne i zachodzi konieczność zastosowania silnych leków przeciwbólowych na receptę. Ich najsilniejszą wersją są leki opioidowe. Czym są i skąd wzięła się ich nazwa? Powstała ona od receptorów opioidowych zlokalizowanych w ośrodkowym układzie nerwowym człowieka, odpowiedzialnych za odczuwanie bólu. Mocne leki przeciwbólowe działają na nie bezpośrednio i hamują ich aktywność, dzięki czemu dolegliwości zostają zniwelowane. Środki takie stosuje się w przypadku poważnych schorzeń lub uszkodzeń ciała, w których ból jest bardzo nasilony. Przykładami takich sytuacji są rozległe lub głębokie oparzenia, czy też ostatnie stadia chorób nowotworowych. Na liście silnych leków przeciwbólowych znajdują się zarówno tzw. słabe opioidy, takie jak: kodeina, dihydrokodeina, tramadol, jak i opioidy mocne, a wśród nich: morfina, fentanyl, buprenorfina, metadon, tapentadol, oksykodon, petydyna. Wszystkie te leki przeciwbólowe dostępne są wyłącznie na receptę, ponieważ ich niewłaściwe stosowanie może być bardzo groźne dla zdrowia i życia. Ich dawkowanie musi być zawsze ściśle określone przez lekarza. Zażywanie tego rodzaju środków uzależnia i wywołuje szereg działań niepożądanych. Najsilniejszy lek przeciwbólowy na receptę dostępny w Polsce to morfina. Stosuje się ja powszechnie u pacjentów w ostatnim stadium raka, kiedy uśmierzanie przez nią bólu ma większą wagę niż wywoływane przez nią efekty uboczne. Nieopioidowe leki przeciwbólowe dostępne bez recepty O ile zażywanie leków opioidowych zdarza się stosunkowo rzadko i jedynie w przypadku bardzo nasilonych dolegliwości bólowych, o tyle stosowanie leków przeciwbólowych bez recepty jest praktyką powszechną i częstą. Leki nieopioidowe działają słabiej, ale też wywołują znacznie mniej skutków niepożądanych i nie uzależniają w tak wysokim stopniu. Choć pamiętać należy, że od bardzo wielu substancji leczniczych można się uzależnić, dlatego warto stosować je rozważnie, a najlepiej pod nadzorem lekarza. Silny lek przeciwbólowy bez recepty to z reguły taki, w którym substancja czynna jest bardziej stężona (zawiera np. 1000 mg paracetamolu czy 400 mg ibuprofenu). Mocnych leków należy używać tylko w przypadku bardziej nasilonych dolegliwości. Czy istnieją naturalne leki przeciwbólowe? Są rośliny i zioła wykazujące właściwości przeciwzapalne i niwelujące ból. Należą do nich choćby imbir, kurkuma czy goździki. Zwalczanie bólu naturalnymi metodami nie zawsze jednak jest skuteczne. Czy leki przeciwbólowe są bezpieczne? Czy mogą szkodzić? Jak już zostało wspomniane, leki przeciwbólowe mogą wywoływać rozmaite skutki uboczne, w tym: senność, uczucie zmęczenia, otępienie, zawroty głowy, nadmierną potliwość, zaparcia, nudności i wymioty, podrażnienie wątroby i żołądka. Niestety im mocniejszy lek, tym więcej niepożądanych efektów może się ujawnić lub mogą być one silniejsze. Na co szkodzą silne leki przeciwbólowe? Wpływają one bezpośrednio na układ nerwowy człowieka oraz na jego układ pokarmowy, uszkadzając go toksynami. Szczególnie niebezpieczne są interakcje tego rodzaju środków z innymi lekami i alkoholem. Skutki uboczne mogą zostać wówczas znacznie nasilone i prowadzić do poważnych powikłań. Czy istnieje lek na ból nieuszkadzający wątroby? Każdy może zaszkodzić, jeśli jest nieodpowiednio stosowany. Natomiast nawet najsilniejsze leki mogą nie powodować uszkodzeń, jeśli zażywa się je we właściwy sposób. Na przyjmowanie środków przeciwbólowych trzeba szczególnie uważać w ciąży, przy karmieniu piersią, czy przy wrzodach żołądka. O tym, jakie leki można wówczas zażywać, powinien decydować lekarz. Podobnie w przypadku chemioterapii i niektórych chorób, np. zakrzepicy, przy której wiele medykamentów (w tym paracetamol i substancje przeciwzapalne) nie jest wskazanych. Bezpieczny lek przeciwbólowy to taki, który stosowany jest odpowiedzialnie i adekwatnie do występujących dolegliwości. Dawkowanie najlepiej jest uzgadniać ze specjalistą, aby uniknąć nie tylko efektów niepożądanych, ale również uzależnienia. Warto również pamiętać, że możliwe jest uczulenie na leki przeciwbólowe, np. te zawierające kwas acetylosalicylowy. Reakcja alergiczna może być poważna (obrzęk utrudniający oddychanie) i wymagać natychmiastowej pomocy medycznej. Lista przykładowych leków przeciwbólowych Lista leków przeciwbólowych dostępnych w Polsce jest bardzo długa. Począwszy od łagodnych środków o niewielkim stężeniu substancji czynnej, takich jak Apap, czy Ibuprom, skończywszy na silnych lekach zawierających morfinę, np. Sevredolu. Pomiędzy tymi grupami leków znajduje się jeszcze wiele różnych preparatów o działaniu ogólnym lub miejscowym, przeciwbólowym lub przeciwbólowo-przeciwzapalnym. Niektóre z nich zalecane są przy dolegliwościach o średnim, inne o wysokim nasileniu. Wśród popularnych leków przeciwbólowych warto wymienić takie jak: Mel - stosowany w bólach kostno-stawowych; Doreta - zawiera paracetamol i tramadol; Dexak - niesteroidowy lek przeciwzapalny stosowany głównie przy bólach mięśniowych, kostno-stawowych, miesiączkowych, bólu zębów; Nimesil -głównym wskazaniem do stosowania są bóle menstruacyjne i dużym nasileniu; Solpadeine - zawiera paracetamol, fosforan kodeiny i kofeinę, stosowany przy bólach różnego pochodzenia o średnim nasileniu; Skudexa - lek opioidowy stosowany do krótkotrwałego leczenia ostrego bólu; Ketonal - lek niesteroidowy stosowany w bólach reumatycznych, kostno-stawowych i innych; Accordeon - opioidowy lek przeciwbólowy zawierający chlorowodorek oksykodonu; Aulin - niesteroidowy lek przeciwzapalny stosowany przy ostrych dolegliwościach bólowych i bolesnym miesiączkowaniu; Olfen - dostępny w tabletkach i żelu, posiada właściwości przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwgorączkowe; Codipar - lek na bazie paracetamolu, nie działa przeciwzapalnie; Combo -lek opioidowy zawierający tramadol i paracetamol; OxyContin - opioidowy lek przeciwbólowy o przedłużonym uwalnianiu, zawiera chlorowodorek oksykodonu. Bibliografia: J. Woroń: Opioidowe leki przeciwbólowe, w: Chirurgia po dyplomie, 2017/06 [dostęp online: P. Niewiński: Ból i jego leczenie, UM we Wrocławiu, Katedra i Zakład Farmakologii Klinicznej [dostęp online: Leki przeciwbólowe (analgetyki), Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, Wydział Lekarski, [dostęp online: W. Leppert, J. Wordliczek: Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego u chorych na nowotwory z bólem, w: Palliative Medicine in Practice 2018, tom 12, nr 1. DOZ.pl oferuje szeroki wybór witamin i minerałów w płynie, w tabletkach i syropach. Znajdź witaminy dla siebie. Strefa okazji Poradnik o zdrowiu Aplikacja mobilna Morfina (łac. morphinum) to organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów stanowiący podstawowy psychoaktywny składnik opium. Morfinę po raz pierwszy wyodrębniono w 1804 r . W stanie czystym jest to biała substancja o gorzkim smaku. Na skalę masową po raz pierwszy wykorzystano ją podczas II wojny światowej jako środek uśmierzający ból. Pochodnymi morfiny są: kodeina, eter metylowy tebaina, eter dimetylowy heroina, pochodna diacetylowa dionina, eter etylowy Nazwę morfina zaczerpnięto z panteonu greckich bogów bezpośrednio od Morfeusza, boga marzeń sennych. Od czasów starożytnych wykorzystywano morfinę zawartą w maku jako środek narkotyczny, nasenny i uspokajający. Morfina i jej działanie lecznicze Morfina, podobnie jak pozostałe leki opioidowe wywołuje wzrost tolerancji na przyjmowane leki, to znaczy, że aby uzyskać wcześniejsze efekty należy brać jej więcej i więcej. Morfina w medycynie stosowana jest pod postacią chlorowodorku morfiny, dostępna w postaci tabletek lub jako siarczan morfiny do iniekcji punktowych. W postaci zastrzyku można podawać ją: domięśniowo podskórnie doustnie dożylnie doodbytniczo Morfina jest jednym z najsilniejszych, znanych dziś w medycynie środków znieczulających i uśmierzających ból. Dlatego stosuje się ją najczęściej w opiece paliatywnej oraz aplikuje chorym z zaawansowanym stadium chorób nowotworowych. Morfina to lek niezwykle silny i tym samym wspomagający leczenie przy prawie każdego rodzaju dolegliwościach bólowych. Morfina charakteryzuje się tzw. krótkim okresem półtrwania, czyli, aby spełniała ona swoje przeciwbólowe zadanie należy podawać choremu kolejne dawki, a to z kolei prowadzi do uzależnienia od tej substancji. Morfina wykazuje również inne szersze spectrum oddziaływania, działa: przeciwbólowo przeciwbiegunkowo przeciwkaszlowo uspokajająco Ze względu na swoje właściwości uzależniające, morfinę stosuje się tylko wtedy, gdy inne środki nie zadziałają. To niezwykle przydatny lek lecz zawsze powinno się go stosować pod kontrolą lekarza. Morfinę przepisuje się przy najcięższych urazach klatki piersiowej, gdy uszkodzeniu ulegają płuca i oskrzela czy w zespołach bólowych występujących z ciężkim kaszlem. Morfinę można łączyć też z innymi środkami przeciwbólowymi, przeciwdepresyjnymi a także ze sterydami. W naszym kraju morfinę w sposób legalny można kupić tylko na receptę wystawioną przez uprawnionego do tego lekarza. Morfina zaczyna działać w sposób zauważalny po ok. 20-30 minutach od podania jej dożylnego przy standardowej dawce. Jeżeli aplikuje się ją tylko podskórnie czas oczekiwania na jej działanie znacznie się wydłuży. W takim przypadku pierwsze objawy jej działania będą widoczne dopiero po godzinie. W przypadku gdy morfina jest podawana choremu w postaci tabletek, każdorazowo lekarz dostosowuje dawkę do indywidualnych cech choroby pacjenta. Morfina w takim przypadku w 70% wydalana jest wraz z moczem. Morfina – lek przeciwbólowy ostatniej szansy Morfina w żadnym wypadku nie jest lekiem pierwszego wyboru dla leczenia bólu. Sięga się po nią dopiero wtedy, gdy inne środki przeciwbólowe nie są w stanie pomóc pacjentowi. Morfinę stosuje się również do uśmierzenia bólu okołooperacyjnego, np.: po zawale niedokrwieniu mięśnia sercowego ciężkich urazach klatki piersiowej uszkodzeniu oskrzeli i płuc zespole bólowym z męczącym kaszlem Morfinę w szczególnych przypadkach można stosować z innymi lekami przeciwbólowymi, sterydami czy lekami przeciwdepresyjnymi. Morfina – działanie uzależniające Morfina oprócz swojego podstawowego działania zmniejsza wrażliwość na przykre zewnętrzne bodźce oraz wykazuje działanie euforyczne. Używana jako środek odurzający bardzo szybko uzależnia. Już po 1-2 dawkach u pacjenta rozwija się uzależnienie psychiczne, zwłaszcza wtedy, gdy wcześniejszy silny ból zanika po kolejnej dawce. Pojawia się bardzo silna chęć zażycia kolejnej dawki. Nawet po kilku kolejno przyjętych dawkach pojawia się uzależnienie fizyczne. W takim przypadku już nie tylko psychika domaga się coraz to większych ilości morfiny, ale ciało również. Gdy jedna z dawek z jakiegoś powodu zostaje pominięta u pacjenta pojawia się głód narkotyczny, czyli zespół objawów odstawienia: drżenie mięśni łzawienie oczu mdłości wymioty biegunki kichanie intensywne pocenie się niepokój stany lękowe depresja zaburzenia krążenia zawał serca zgon Najczęściej jednak zespół odstawienia mija po ok. 2-3 dniach. Po 8-10 dniach organizm pacjenta ulega całkowitemu odtruciu, dzięki czemu pacjent staje się ponownie wrażliwy na działanie morfiny, nawet w niewielkich ilościach. Gorzej jest z uzależnieniem psychicznym, które pozostaje, wskutek czego pacjent szybko wraca do nałogu. Jednym ze sprawdzonych i stosowanych w leczeniu narkomanii sposobów walki z uzależnieniami od opioidów jest włączenie chorego do programu metadonowego, czyli podanie osobie uzależnionej zamiennika morfiny, mniej szkodliwego dla organizmu metadonu. W naszym kraju morfina produkowana jest zarówno legalnie jak i nielegalnie. W obrocie legalnym otrzymuje się ją na receptę z czerwonym paskiem wystawioną przez uprawnionego lekarza, w postaci tabletek lub ampułek z zawartością bezbarwnego płynu. Natomiast produkt nielegalny dostępny jest w postaci białego, różowego, szarego lub brunatnego proszku. Swoim wyglądem przypomina on nieco cement. Morfina – objawy po zażyciu Po podaniu pacjentowi morfiny można zaobserwować u niego określone objawy fizyczne: zwężone źrenice słabo reagujące na światło spowolnienie psychoruchowe uczucie senności brak uczucia głodu zanik odczucia bólu zmniejszenie potrzeb seksualnych zaburzenia przewodu pokarmowego, w tym: nudności, wymioty i zaparcia spadek ciśnienia tętniczego otępienie bełkotliwa, niewyraźna mowa zatrzymanie moczu Uzależnienie od morfiny oraz innych opioidów przejawia się spadkiem motywacji do życia, obniżeniem aktywności. Pojawia się apatia, utrata zainteresowań i rozleniwienie. W miarę upływu czasu, gdy nałóg przejmuje kontrolę nad pacjentem, coraz bardziej skupia się on na zdobywaniu pieniędzy na zakup narkotyku. Osoba uzależniona przestaje interesować się swoją dotychczasową pracą, swoją najbliższą rodziną, higieną osobistą. Wyzbywa się też hamulców moralnych, przestaje rozróżniać dobro od zła, całą swoją energię skupia tylko na jednym celu – pozyskaniu kolejnej porcji narkotyku. Przedawkowanie morfiny Gdy pacjent przedawkuje morfinę, organizm informuje o tym wyraźnymi objawami: nudnościami i wymiotami pojawia się suchość w jamie ustnej widoczny jest spłycony oddech następuje silne zwężenie źrenic do wielkości główki od szpilki widoczna jest niewydolność oddechowa prowadząca do sinicy obniża się temperatura ciała i ciśnienia krwi może wystąpić śpiączka yHqI02w.
  • mmk2kj24j5.pages.dev/63
  • mmk2kj24j5.pages.dev/1
  • mmk2kj24j5.pages.dev/26
  • mmk2kj24j5.pages.dev/10
  • mmk2kj24j5.pages.dev/95
  • mmk2kj24j5.pages.dev/80
  • mmk2kj24j5.pages.dev/13
  • mmk2kj24j5.pages.dev/36

    • morfina w tabletkach bez recepty